Thursday, November 5, 2015

කෙල්ලො, ශොපින් හා අවුරුදු

අලුත් අවුරුද්දට අදින්න අලුත් ඇදුමක් ගන්නට මට හිතක් නැත. එසේ වූයේ දානයක් දෙන්නටවත්, පිනක්දහමක් කරන්නටවත් ඇති බලාපොරොත්තුවක් නිසා නොව, ඇදුම් කඩවල සිටින සෙනග දුටු විටය. හැමදාම මම අනුගමනය කලේ ගියා, ගත්තා, ආවා ක්‍රමයයි. ඒත් මේ සෙනග දුටුවිට ඇදුම් නොඇද ඉන්නා එක සැපක් බව හැගෙයි. 
කොච්චර සෙනගවුවද කෙල්ලොන්ටනම් ඒ ගැන කිසිදු වගවිභාගයක් නොමැත. එක ඇදුම් කඩයක පැයක් 2ක් පමණ රස්තියාදුවී තවත් ඇදුම් කඩයකට පියමනින එක ඔවුන්ට සුලු දෙයකි. අන්තිමට ගත් මගුලකුත් නැත. අත වන වන එන අතරේ පේමන්ට් එකේ තිබෙන රුපියල් 250හේ කෑල්ලක් 500යේ කෑල්ලක් ගෙන ගෙදර යති.
ගිය සතියේ අපි පන්ති කට් කර කොහෙදෝ රවුමක් යන විට අපේ පන්තියේම තවත් කෙල්ලන් සිව්දෙනෙකු ශොපින් ගියේය.එදා රෑ ජොලියට වගේ මම ඒ කෙල්ලෙක්ට මැසේජ් එකක් කෙටුවා.
මම - කොහොමද ශොපින්?
කෙල්ල - මරු අනේ. අපි ඔයාලත් එක්ක කතා කරලා ගිය වෙලේ ඉදන්(දවල් 1ට පමණ) තිලකවර්ධන එකෙයි කැන්ඩි එකෙයි හවස් වෙනකම් ශොපින් කලා.
මම - එච්චර වෙලා? gasp emoticon මොනාද ගත්තෙ?
කෙල්ල - අනේ මොනා ගන්නද. අපි නිකන් ඇදුම් බල බල කියෝ කියෝ ඇවිද්දා.
grin emoticon wink emoticon tongue emoticon
අනේ මෙහෙමත් කෙල්ලො.

No comments:

Post a Comment