Thursday, November 5, 2015

Arrow හා Flash


ඊයේ රාත්‍රිය සැබැවින්ම හීනයකි.
මන්දයත් ඊයේ සිදුවූ දේ ඇත්තක්දැයි තවමත් මට වටහාගත නොහැකි බැවිනි. කිසිදු අපහසුවකින් තොරව පොල්සම්බල් හා පරිප්පු සමග පාන් ගෙඩියකින් සප්පායම් වූ මම රාත්‍රී 10 ආසන්න වන විට නින්දට වැටුනි. වැඩි වේලාවක් නිදිසුව විදීමට මට නොලැබුණි. 
'අයියෙ අයියෙ, අයියව හම්බවෙන්න කවුද ඇවිත්' යනුවෙන් හඩනගමින් මල්ලී කෑගසන හඩින් මා අවදිවිය. 'මොන රෙද්දක්ද මන්දා, ගිහින් කියපන් මට උණ මම නිදි කියලා' පැවසූ මම නැවතත් නිදන්නට විය. 
නැවතත් දෑස් පියාගත්තා පමණි. 
'අයියෙ අයියෙ නැගිටින්න, ඔයාගෙ යාලුවෙක් ඇමරිකාවෙ ඉදන් ඇවිත්' කියමින් මල්ලි කාමරයට කඩාපාත්විය.
යකෝ මට කොහෙද ඇමරිකාවෙ යාලුවො.ඉස්කෝලෙ එකට ඉදලා ඇමරිකා ගිය එකෙක්ද දන්නෙ නෑ. මොකා උනත් ගිහින් බලන්න ඕනෙ සිතූ මම කොටකලිසම පිටින්ම නිදිගැට කඩමින් එළියට බටෙමි.අප්පට උඩු කිරි අත්තට බල්ලො කාපි. පාරවසාගෙන කලු කාර් දෙකකි. සුදු පාට ඩ්‍රයිවින් කිට මරාගත් එකෙකු මිදුලට වී සිටියි. මගේ චූටි මොලේට අනතුරක ඉව වැටුනු අතර වහාම නැවතත් ආපසු හැරුනේ විදුලි වෙගයෙනි.
"තාත්තේ තාත්තේ" කියමින් පපුවේ ත්‍රම්පට් ගසමින් මම ගෙට ඇතුලුවිය.
'මොකද ලොක්කො'
'පොඩ්ඩක් එළියට යන්කො තාත්තෙ, කවුද දන්නෙ නෑ ඇවිත් ඉන්නෙ' කියමින් කටුබොඩිය වසාගනිමින් මම ටීශර්ට් එකක් ඇදගතිමි.
මෙවරනම් මා යකෙකුටවත් බය නැත. අපේ ගමේ, අපේ ගේ ලග, තාත්තා ඉන්නකම් මම මහසෝනා ආවත් බය වෙන්නේ නැත.
මා ඩ්‍රයිවර් වෙත කිට්ටුවනවිට ඔහු සෙමින් සෙමින් දෙවන රථය වෙත ගොස් එහි පසුපස දොර විවරකරන ලදී.
(මින් පසුව සිදුවූ දේ ඔබගේ තේරුම් ගැනීමේ පහසුව සදහා මම සිංහලයට පරිවර්තනය කර දක්වමි)
'මිස්ටර් මනෝජ් ගුණවර්ධන, යාලුවන්ව පිළිගන්නෙ මෙහෙමද? උඹට ඊතලයක් බස්සන්න ඕනෙ බන් අපිව මෙහෙම රස්තියාදුකලාට.'
ඒ කටහඩනම් ඔහුගේමය. ඔව් සැකයක් නැත. රියෙන් බැස්සේ ඔහුමය. කාන්දමක් මෙන් එතනට ඇදුනු මා ඔහුව බදාගත්තේ සතුට වැඩිකමටය.
"ඔලිවර් ක්වීන්:-o gasp emoticon gasp emoticon :-o:-o gasp emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon grin emoticon , ලංකාවට ආවෙ කවද්ද බන්? යකෝ කෝල් එකක් දෙන්න එපැයි. මම එනවනෙ එයාපෝර්ට් එකට."
"ඇයි ඔලිවර් එද්දි විතරද මචං සැලකිලි, ඇයි අපි ඔටුවොද?"
හුට්ටප්පර ජංජාලයකි. ඒ කටහඩද අයිති ලොව එකම එක පුද්ගලක්ටය. කන බොරු කීවද ඇස් දෙක බොරු නොකියයි. කාර් එකේ අනිත්පස දොර විවරකරමින් එළියට බැස ඇත්තේ ඔහුමය. ඔලිවර් අතෑරි මා තත්පරයක් යනවිට සිටියේ කාර් එකේ අනිත් දොරින් බිමට බට ඔහුව බදාගෙනය.
"බෙරී ඇලන් gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon :-o:-o gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon gasp emoticon .උඹලා දෙන්නම මෙහෙ?"
"ඔලී අයියා එක්ක පොඩි වැඩකට මෙහෙට ආවා බන්. මේ ආවා විතරයි. අනිත් අය හොටෙල් එකට යවලා අපි ආවා උඹව එක්ක යන්න."
"මනා අපිට උඹෙ උදව් ඕනෙ. ලංකාවෙ විශ්වාසකරන්න පුලුවන් එකෙක්ට කියලා අපිට ඉන්නෙ උඹනෙ. බෙරීයි මායි මෙහෙට ආව වැඩේ ඉවරකරගන්න උඹෙ උදව් ඕනෙ. නැගපන්කො වාහනේට යනගමන් විස්තර කතාකරමු."
.
දෙන දෙයියෝ ගෙදරටම ගෙනත් දෙනවා කියන්නේ මේවාටය. Arrow හා Flash මාගේ උදව් සොයාගෙන ඇවිදිනි. තවත් කතා මොකටද. "තාත්තෙ මම පොඩ්ඩක් එළියට යනවා" කියූ මා කාර් එකේ දොරතුලින් ඇතුලට පැන්නෙමි.

වාහනයට නැගි මා ඇසූ ප්‍රශ්න වැලෙන් ඔලිවර්ට හා බෙරීට නිවනක් නැති විය.
'අනේ බන්, පොඩ්ඩක් කටපියන් ඉදපන්කො, අපි කොහොමත් දවස් 2ක් 3ක් ඉන්නවා. අනික උඹ තවත් කියෙවුවොත් මගින් බස්සලා අපි යනවා යන්න. එහෙම උනොත් උඹට ෆෙලසිටි දකින්න වෙන්නෙත් නෑ පුතේ' යනුවෙන් බෙරී කියනා විට ඉස්සරහ සීට් එකේ සිටි ඔලිවර් බෙරී දෙස ඔරවා බැලුවේ හතුරෙකු දෙස බලනා බැල්මකිනි.
'ෆෙලසිටි ආවා?..... grin emoticon grin emoticon grin emoticon .... හුටා.........................., මම අද හවස ඇග හේදුවෙත් නෑ. බෙරියො පොඩ්ඩක් මගෙ ලගට ඇවිත් බලපන් දාඩිය ගද එනවද කියලා?'
'අවුලක් නෑ මනා ශේප්. ඒත් ඔය ගල් ශෝට ඇදගෙන යන්න නම් බැරිවෙයි වගේ. එහෙම උනොත් ෆෙලිසිටි උඹ දිහා බලන එකක්වත් නෑ'
හුට්ටප්පර ජංජාලයකි. මට නිකම්වත් ඒක මතක් උනෙ නෑනෙ. මේ විදියට ගියොත් මගෙ කාඩ් කුඩු. දැන් ඉතින් ඔලීගෙ පිහිට පතන්න තමා වෙන්නෙ. ඒත් ඉතින් උගෙ කෙල්ල බලන්න යන්න ඌ මට ඇදුම් අරන් දෙන එකක් නෑ. frown emoticon frown emoticon
......
මොකක්ද දැන් මම කරන්නෙ කියලා මම කල්පනා කරද්දි දෙයියො බැලුවා වගේ මට හොද අදහසක් ආවා.
"ඩ්‍රයිවර් අයියා, මේ වෙලාවට ඇරලා තියෙන හොද ඇදුම් කඩයක් ලගට අපිව එක්ක යනවද" කියලා සුදුපාට කිට මරපු ඩ්‍රයිවරයට මම සිංහලෙන් කිවුවා.
'හරි සර්' කියපු මිනිහත් වැල්ලවත්ත පැත්තට හරෝලා පොශ්ම පොස් ඇදුම් කඩයක් ලගින් වාහනේ නැවැත්තුවා.
'ඔලී අයියා, ඔයාගෙ ක්‍රෙඩිට් කාඩ් එක පොඩ්ඩක් දෙනවද මට කලිසමක් ගන්න. මන් ටක් ගාලා එනවා. අනික ඔයාලත් කැපිලා පේන එකෙන් බේරෙන්න මෙහෙ මිනිස්සු විදියට අදින්න ඇදුමක් දෙකක් ගත්තොත් නරකද?'
'උඹෙ මොලේ තමා බන් මොලේ මනා. උඹේ වැඩේ අපේ පිටින් දාලා කරගන්න නේ ලෑස්තිවෙන්නෙ. අපිට ඕනෙකරන ඇදුමක් නෑ බන්. මෙන්න කාඩ් එක. ටක් ගාලා වරෙන්' කියමින් ඔලි ඔහුගේ කෝට් එකතුලට අතදමා රත්තරන් පාටින් වූ කාඩ් එකක් මා වෙත දිගු කලේය.
ඉන් පසුව සුපිරි පන්නයේ ඇදුම් කඩයතුලට සෙරෙප්පු දෙකක්වත් නොමැති දෙපයින් පියමැනි මා නැවතත් විනාඩි 10කින් පමණ පැමිණියේ රුපියල් හතලිස් අට දහසක රිසිට්පතක්ද අත දරාගෙනය.
........
මෙවර වාහනයට නැගුනු පසු මා දුටුවේ සුදු කිට මරාගත් ඩ්‍රයිවර්ගේ තැනට කලු කෝට් එකක් ඇදගත් සුද්දෙකු පැමිණ සිටින බවයි.
'කෝ බන් බෙරී ඩ්‍රයිවරයා?'
'ඌව පස්සෙ වාහනේට දැම්මා බන්. ඌට එක ඩ්‍රයිව් කරන් අපිට ඉස්සරහින් යන්න කිවුවා. එතකොට පාර වරදිනෙත් නෑ. අපිට නිදහසේ කතාකරන්නත් පුලුවන්'
'හ්ම්ම, ඒක හරි'
'මනා' යනුවෙන් මා ඇමතූ ඔලිවර් ටැබ් එකක් මා වෙත දිගුකලේය. 'මේක බලපන්, ඕකෙ සේරම විස්තර තියෙනවා. බෙරීගෙ ස්පීඩ් එකෙන්වත්, මගෙ ඊතලවලින්වත් ඕක නවත්වන්න අමාරුයි. අන්න ඒ නිසයි අපිට උඹේ උදව් ඕන වෙන්නෙ'
...........
Arrow හා Flash මාගේ මිතුරන් බවට දැනගත් විගස මාවෙත එල්ල වූ තර්ජන, ගර්ජන හේතුවෙන් මේ පිළිබදව ලිවීම තාවකාලිකව නවතාදමන අතර මින් පසුව සිදුවූ දේ Arrow සීසන් 04හි පස්වන කොටසින් නරඹන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි.

No comments:

Post a Comment