මෙය ලියම්දෝ නොලියම්දෝ යනුවෙන් මගේ හිතත් එක්ක මම සති 2ක් වාද විවාද කලා. අන්තිමට වෙන දෙයක් වෙච්චාවෙ කියලා මම මේක ලියන්න තීරණය කලා.
මම වැඩ කරන්නෙ පිටරටින් භාණ්ඩ ගෙන්වන ආයතනයක.අපි රජයේ ආයතන සදහාත් භාණ්ඩ සපයනවා. මම මේ කියන්න යන පුද්ගලයා රජයේ ප්‍රධාන පෙලේ පාඩු ලබන ආයතනයක භාණ්ඩ මිලදීගනු ලබන්නෙක්. ඒ කිව්වෙ purchasing කරන කෙනෙක්.අපි එයාට නිහාල් කියලා කියමු.
අපි නිහාල්ව අදුරගත්තෙ අවුරුදු දෙකකට විතර කලින්.එදා එයා ඇවිත් මිලකැදවුම්පතක් අපේ බොස්ට දීලා මොන මොනාදෝ බොස් එක්ක කතා කලා. ඊට ටික වෙලාවකට පස්සෙ නිහාල් ගියා.ඊට පස්සෙ බොස් මටකතා කලා.
"පුතේ, මේ Quotation 3 පුරවලා දෙන්න අපේ තුන් දෙනෙක් ලව්වා. එකකට මම මේ කොලේ ලියලා තියෙන ගනන් දාලා අපේ සීල් එක ගහන්න. අනිත් දෙක ඊට වැඩියෙන් දාලා මෙන්න මේ තැන් දෙකෙන් සීල් දෙක ගහන් එන්න.මම අපේ බඩු දාලා තියෙන්නෙ 1500/= ගානෙ. ඒ උනාට අපේ එකේ දාන්න ඕනෙ මම මේ කොලේ ලියලා තියන ගාන. වැඩිපුර ගාන උගෙ කොමිස් එක.මේක අවුරුදු ගානක් තිස්සෙ ගෙන්නපු මමවත් තාම හම්බකරන් නෑ මුගෙ කොමිස් එක තරම් ලාභයක්.මාර මිනිස්සු" කියලා බොස් මට මිල කැදවුම්පත් 3 දුන්නා.
මම මගේ පුටුවට ගිහින් වාඩිවෙලා බොස් ගනන් ලියලා දීපු කොලේ අතට ගත්තා.ඒකෙ තියෙන ගාන දැක්කම මම පුටුවෙන් විසික් නොවුන එක විතරයි.
ඒකකයක මිල රුපියල් 3150ක් දාන්න කියලයි ඒකෙ තිබ්බෙ.මිලදී ගනු ලබන ඒකක ගනන විදියට 500ක් මිල කැදවුමේ තිබ්බා. ඒ කියන්නෙ එකකින් නිහාල්ට යන කොමිස් එක රුපියල් 1650ක්.සම්පූර්ණ කොමිස් එක රුපියල් 825,000ක්.
එක මිලකැදවුමක් මම රුපියල් 3150/=ක් විදියට පිරෙවුවා.අනිත් මිල කැදවුම් දෙක ඊට වඩා වැඩි ගානක් දාලා අපේ තව දෙන්නෙක් ලවා පුරවලා ඒව මම බොස් කිවුව තැන් දෙකෙට යවලා සීල් කරගෙන ආවා.
ටික වෙලාවකින් නිහාල් මිලකැදවුම්පත් ටික අරන් යන්න ආවා.මම එයාට කතා කලා.
"අයියා, මේක මේ දාලා තියෙන ගනන් වැඩි නැද්ද? නිකමට හරි call එකක් දාලා ගනන් ඇහුවොත් එහෙම ඔයාටත් ප්‍රශ්නයක් නේද?"
"නෑ මල්ලි ඒවා අවුලක් නෑ මම ඒවා බලාගන්නම්.මම මේවා පුරුදුවෙන්න කරන ඒවානෙමෙයි.මම බඩුටික ගන්න තව සතියකින් විතර චෙක්එකත් අරන් එන්නම්." කියලා නිහාල් මිල කැදවුම්පත් ටික අරන් යන්න ගියා. ඊට සතියකට විතර පස්සෙ නිහාල් චෙක්පතක් අරන් ඇවිත් බඩුටික ගත්තා.ඒ වගේම එයාගෙ කොමිස් එකත් අරන් ගියා.චෙක් එක රජයේ ආයතනයක නිසා ඒක අනිවාරයයෙන්ම පාස් වෙනවා.ඒ නිසා කොමිස් එක දෙන්න අපි බය උනේ නෑ.
එදා ඉදන් අද වෙනකම් මේ විදියට අපි ගනුදෙනු විශාල ගනනක් කලා.ඒ හැම එකකින්ම නිහාල්ට විශාල මුදලක් කොමිස් විදියට ගියා.
මේ අතරතුර නිහාල් ගෙයක් හැදුවා.ඒකෙ උඩ තට්ටුවෙ තමයි කුස්සිය තිබ්බෙ. කෑම කන කාමරේ පහල තට්ටුවෙ.කුස්සියෙ ඉදන් කෑම කන කාමරේට කෑම ගේන්න පුලුවන් ලිෆ්ට් එකකුත් මිනිහා සවිකලා.
හිතලා බලන්න මිනිහා කොච්චර හම්බකරලද කියලා.
අවුරුදු දෙකක් තිස්සෙ අපි තාමත් ගනුදෙනු කරනවා.තාමත් මේ කොමිස් ගැහිල්ල කිසිම ජගතෙක්ට අහුවෙලා නෑ.මේවගේ මිනිස්සු නිසා තමයි අපේ රට විනාශ වෙන්නෙ.මම ආයතනයක සේවකයෙක් විතරයි.මම මේකට විරුද්ධ උනා කියලා කිසි දෙයක් වෙනස් වෙන්නෙ නෑ.අකමැත්තෙන් උනත් අවුරුදු දෙකක් තිස්සෙ මම රටේ මහජන මුදල් වංචාකරන කෙනෙක්ට උදවු කරනවා.ඒක මගෙ රස්සාව.
සත්‍ය සිදුවීමකි.
මනෝජ් ගුණවර්ධන.
02-03-2014
